Twang is een van de drie basisprincipes bij het zingen. Twang is een geluid dat noodzakelijk is om hoger, harder en sowieso gezond te kunnen zingen. Veel twang klinkt scherp, en een beetje twang hoeft niet scherp te klinken, maar is toch aanwezig. Dit heet noodzakelijke twang. Zonder noodzakelijke twang zou je hees en onverstaanbaar klinken en zou je je stem kunnen beschadigen.
Je krijgt twang door scherpte in je geluid te leggen. Wat er anatomisch gebeurt is dat de trechter in het strottenhoofd boven de stembanden zich vernauwt: de bekervormigekraakbeentjes komen naar binnen, en ook de onderkant van het strotklepje. Dit voelt echter niet als druk of vernauwing, het moet makkelijk en vrij voelen.
Het helpt om je mondhoeken omhoog te doen en je mond breed te maken. Klinkers als EE, EH en IE zijn het makkelijkst om op te twangen. Als je schor bent of ergens een technische moeilijkheid bij ervaart is het altijd een goed idee om te kijken of meer twang helpt. Verwar twang niet met nasaal. Twang gebeurt in de keel, niet in de neus. Als je toch nasaal klinkt tijdens het twangen (zoals bijv. Fran van The Nanny) dan doe je beide: twang EN nasaal. Dit is niet verkeerd maar ook niet nodig voor een gezonde klank.
Kijk voor meer zangtips op www.thevocalcouch.nl
