Gezien en gehoord: El Pio Popvocals, Oh My God!, zaterdag 28 januari 2017, Turfschip te Etten-Leur
Het scheppingsverhaal met een knipoog
El Pio Popvocals bezong in haar 20-jarige jubileumshow het scheppingsverhaal met een knipoog. De grote zaal van Het Turfschip was volgezet met stoelen, er was “free seating”. De show werd ingeleid door Ernest Beuving. De Tukker verzorgde 20 minuten cabaret, subliem begeleid door Erik Raayman op gitaar. Een verteller sprak verbindende teksten en een aantal bekende liederen passeerden de revue.
Daarna was het de beurt aan het koor. I don’t like Mondays, Mother Earth, Oceaan, Kiss from a rose, It’s raining men en Eye in the sky, zijn zomaar een greep uit het repertoire. Al snel na het inzetten van de eerste tonen werd duidelijk: hier was een enthousiaste groep mensen aan het werk.
Tijdens het concert bleek echter dat het geheel lastig te versterken was. Ik weet niet of de zangers daar zelf last van hadden, maar in de zaal was regelmatig oversturing te horen. De balans in de verschillende partijen was waarschijnlijk mede daarom niet helemaal optimaal. Maar dat deed aan het aanstekelijke schouwspel, compleet met bewegend decor, niets af.
Ook in het tweede gedeelte nam Ernest, die overigens veel met koren optreedt in het land, een groot deel voor zijn rekening. Daardoor ontstond voor het publiek een gevarieerde avond. De show werd afgesloten met het lied A hundred years uitgevoerd door Ernest en El Pio Popvocals samen.
Ik wil nog graag speciaal vermelden de jonge toetsenist William Croonen, die in zijn eentje alle begeleidende muziek verzorgde. En dat deed hij voorbeeldig!
Marty van der Staak
