Gehoord en gezien: Concert VPS KeK, Theater De Lievekamp, zaterdag 29 september 2018, 20:15 Oss
VPS KeK doet waar ze goed in zijn
Na ’s middags in Breda naar de stripdagen te zijn geweest, doorgereden naar Oss voor een avondje met VPS KeK. Ik ben er al vroeg en ben op mijn gemak door Oss geslenterd. Na heerlijk gegeten te hebben bij Het Lokaal, waar we vroeger al eens geweest waren toen het nog een Tex-Mex restaurant was, ga ik richting het theater. Na hun succesvolle optreden tijdens de TheaterProeverij van vorig jaar, gaat KeK vanavond een avondvullend concert neerzetten. Ik heb er erg veel zin in en al is er al een tipje van de sluier opgelicht in de vorm van hun playlist, blijft het toch spannend, want daar staan genoeg titels op die mij niets zeggen. Er komen in de aanloop naar het concert steeds meer mensen binnen, waaronder diverse bekenden, waardoor het al gezellig begint. De Rabobankzaal is lekker knus en ook herkenbaar, want we zijn al vaak in dit soort zalen geweest door het land heen.
Ze beginnen met een heerlijk uptempo nummer van Kasper van Kooten, zeer toepasselijk genaamd Ik vind je KeK. Leuke tekst. Voor zo’n avondvullende show zijn er natuurlijk diverse nieuwe nummers ingestudeerd en na het ook lekker vlotte Seventh son, zetten ze een heerlijk jazzy nummer neer met Love me as I am. Hierna Air van Bach in een mooi arrangement dat loopt van klassiek naar jazz en weer terug. Dit was het eerste nummer waarbij het geluid in de langzame passages vervormde. Ik zit vrij vooraan bij een speaker en vond het erg storend, maar anderen die verder naar achteren zaten zeggen hier geen last van te hebben gehad. Het gebeurde nog enkele malen tijdens het concert, maar dit is het enige minpuntje voor mij. Na Air kwam mijn favoriete nummer voorbij; Laat maar van Theo Nijland. Mark zingt het weer met grote klasse, heerlijk. Tot aan de pauze zingt KeK nog een aantal bekende nummers, zoals Stekkie, blijft ontzettend leuk. Verder o.a. Mama told me en ze eindigden met het inspirerende Seven nation army.
Ik heb genoten van de uitstekende zang en mooie opbouw van de eerste helft, lekker afwisselend repertoire van verschillende artiesten en arrangeurs.
Na de pauze opent KeK met voor mij 2 nieuwe en onbekende nummers Forgotten en Daytripper. Ook bij What’s going on gaat het voor mij wat betreft het geluid niet lekker, maar de zang is uitstekend. Het tweede lied van Theo Nijland En nu ben ik verliefd deed me niet zo veel, maar het Achterhoekse Weerkommen (van Boh Foi Toch) is helemaal te gek. De tekst kon ik redelijk volgen, maar ik miste hier en daar toch een stukje. Leuk. Na How sweet it is en Suite: Judy Blue Eyes dat ze met prachtige samenzang brengen, zetten ze een nummer neer dat ik echt met VPS KeK associeer. En dat is My favorite faded fantasy (Damien Rice) in een arrangement van Merel Martens. Een voor mij onbekend nummer tot ik het door VPS KeK leerde kennen. Geweldige opbouw en het had zelfs iets Queen achtigs. Ze sluiten af met In een rijtuigie met een stevige rap erin.
Na een staande ovatie worden de medewerkers achter de schermen bedankt, waaronder regisseuse Manja Bedner, die tekende voor de regie die in mijn ogen goed paste bij de groep.
Ze geven nog 2 toegiften. Een mooi krachtige uitvoering van Bridge over troubled water, ik ben nog steeds zeer gecharmeerd van het begin. En daarna eindig KeK met Their hearts, onversterkt, zoals ik persoonlijk a cappella muziek het liefst hoor.
Na afloop nog gezellig met Gerrit, Joep, Mark, Martin en diverse anderen gesproken over dit geweldige concert. Mochten ze deze show nog eens uitvoeren, ga er heen, want het is zeer de moeite waard. Zoals altijd heb ik er weer erg van genoten. Na een vlotte rit ben ik net na enen thuis.
Hans Koelemij, Balkenier
