Koorbazen - Ode aan Protest
Gezien: zondag 7 april 2019, voormalige Philipsfabriek (Vishay-hal) Zwolle
Door: Joep Hopstaken
In een uitverkochte voormalige Philips-fabriekshal in Zwolle lieten de Koorbazen van zich horen. Een revelatie in
a cappella-/korenland is deze groep Koorbazen onder leiding van Paul Maaswinkel.
Als je het recente gastblog van Thomas Hessels gelezen hebt, wordt hier 
opgetreden door een groep mannen die met elkaar plezier maakt: de spelvreugde spat er vanaf. Wie zegt dat mannen niet van zingen houden? Of dat er geen man afkomt op iets wat je met gemak een Koor zou kunnen noemen: dit zijn Koorbazen, dames en heren, en daar zijn ze trots op!
Een 'beetje arrogantie is perceptie', verstond ik maar het bleek 'een beetje arrogantie is best sexy' te zijn. Dat is ook waar. Met maar liefst 50 mannen - vooral van het type ruwe bolster, blanke pit, af en toe begeleid door een groep drummers met daarbij gepaste rap-optredens in bestaande liedjes - traden de Koorbazen een uur lang op. Natuurlijk ging dat niet vlekkeloos en niet zonder onvolkomenheden. Op geen enkele wijze detoneerde dat, want de boodschap was duidelijk: er werd een ode aan het protest gebracht omdat wij mensen zijn van vlees en bloed met onvolkomenheden: "Wij zijn geen machines maar mensen die van elkaar houden".
Paul Maaswinkel vuurde zijn mannen al beatboxend aan, zweepte hen op tot het kookpunt en dat kwam de presentatie ten goede. Het publiek stond na afloop op de banken. Waar vanuit Denemarken het afrikaanse begrip Kucheza geïntroduceerd werd waarmee volgens mij podiumplezier bedoeld wordt, is daar bij de Koorbazen zonder meer sprake van zonder zich ervan bewust te zijn. Een stel ontwapenende theaterbeesten, dat zijn het. Waar in het openingslied, Iron Sky van Paolo Nutini, meteen al een rockzanger het voortouw nam die zijn stem in de overdrive stand mogelijk bij het eerdere optreden de avond ervoor wat overstuurd had.
Naast (solo)zang werd er verdienstelijk gerapt. Het tweede liedje was een op de Koorbazen geënte rap. Het rappen in bestaande liedjes is een handelsmerk van deze groep waar het lied Human van Rag 'n Boneman een hoogtepunt vormde. Een italiaans partizanenlied, grappige choreo bij De Bom van Doe Maar. En sterk is de interpretatie van Killing in the Name van Rage against the Machine waarbij het decor - pallets in de fabiekshal - omver getrapt werd. Kijk, dat vinden de mannen fijn, als je in een koor zingt en af en toe eens lekker mag keten!
Advies voor iedere groep die altijd op zoek is naar mannen: luister eens naar wat de mannen wensen! Soms is er plaats voor een ballad waarbij ik met een Engels accent zou willen zeggen: vooral doorgaan! They don't really care about us van een voormalige leadzanger van The Jackson Five kon niet zonder een stichtelijk woord over protest tegen alle onrecht. Smells Like Teen Spirit van Nirvana staat al wat langer op het programma van de Koorbazen, er was een hilarische versie van Toxic (Britney Spears) met publieksparticipatie en het programma werd afgesloten met If I Needed You.
De Koorbazen - een echte aanrader - staan op 13 en 14 april nog in Zwolle. Die voorstellingen zijn inmiddels uitverkocht maar er zijn nog kaartjes voor een extra voorstelling op vrijdagavond 12 april. Namen die ik overigens nog moet noemen, naast dirigent en arrangeur Paul Maaswinkel: Boudewijn Koops (regisseur), Erik Franssen (fotograaf en visuals) en Ruud van Overdijk (zangcoach). Zie de website: http://www.koorbazen.nl/live/.
