Gehoord en gezien: 5 jaar Pitch Control, theater de Nieuwe Regentes in Den Haag, zaterdag 29 oktober 2016
Superleuk vond ik het toen Merel Martens vijf jaar geleden aankondigde een a cappella Vocal Group te gaan starten in Den Haag. Ik kende de jonge ambitieuze dirigente (ik nam deel aan haar afstudeerkoor in 2011) en wist zeker dat zo’n initiatief veelbelovend zou worden. Pitch Control was geboren! Eindelijk een koor in mijn stad dat zich hopelijk zou kunnen gaan meten met de succesvolle koren in en rond Utrecht.
Ik ben Pitch met belangstelling blijven volgen en heb gezien hoe zij inderdaad snel nationaal en internationaal succes hadden. Het koor viel in de prijzen op regionale en landelijke Balk-festivals. En wat was ik trots om erbij te zijn toen een Haags koor het Aarhus Vocal Festival in 2013 won. Met als resultaat diverse gastoptredens in Duitsland, Frankrijk en Italië. Een glansrijke carrière dus in die luttele vijf jaren.
Nu is het tijd voor Merel om nieuwe uitdagingen aan te gaan. Haar afscheid viert ze met een Best of Pitch Control-concert. Dat mag ik niet missen. Wanneer je als koor zoveel succes hebt gehad, zijn de verwachtingen hooggespannen. Waren de zangers enigszins verslagen door het naderende afscheid van Merel en het vertrek van een aantal koorleden? Ben ik gewoon een verwende a-capellaconcertbezoeker? Het concert was, met name in de eerste helft, niet helemaal wat ik ervan hoopte. Mmmm lastig, want ik wil het liever niet hebben over dat de techniek voor de pauze niet in orde was en dat daardoor de balans te wensen over liet. Ik wil ook niet graag de aandacht vestigen op het feit dat de verhaallijn in het concert een beetje zoek was en dat de Evolution-medley jammergenoeg nog niet af was.
Nee zeg… wat een gezeur. Ik beperk me liever tot de mooie dingen die ik gezien heb. Namelijk een groep eigenzinnige, zangers die met veel presence, lef en enthousiasme op het podium staan. Een vocal group die durft te kiezen voor een veelzijdig repertoire waarmee het zich niet in een hokje laat stoppen. Interessante, uitdagende arrangementen en prettige samenzang. Heerlijke stemmen die prachtig ingetogen kunnen zingen. Zoals in de Beatles-songs Yesterday (met fraaie Noordzee-horizons als decor) en Imagine. Maar ook in het ontroerende, door Wijke Visker geschreven nummer De dokter is een soldaat, mooi vertolkt door soliste Floor.
Mijn hart gaat vooral sneller kloppen als alle zangers op z’n krachtigst zingen, zoals in Bottom of the river van Delta Rae en daar nog eens een lekker stukje indrukwekkende body percussie aan toevoegen.
Een groep met humor! Die kleine grune kaktus brengt het publiek steeds weer aan het lachen. En het swingt en shaket in de lijven bij Who do you think you are van de Spice Girls. Het concert wordt afgesloten met toegift Chasing cars van Snow Patrol dat wel de tophit van Pitch Control genoemd kan worden, met Bastiaan Bot en Sanne Lenoir als geweldige solisten.
Al met al…. Het was gewoon een lekker concert.
Merel heeft Pitch Control tot grote hoogte gebracht. De groep moet nu zonder haar verder. Er blijft een harde kern enthousiaste zangers over die, onder leiding van dirigent Jirre Stoutjesdijk, als kleinere vocal group misschien een nieuwe richting op zal slaan. Ik ben blij dat Pitch Control blijft bestaan en blijf ze volgen.
Veel succes, Jirre en Pitch!
Bedankt, Merel!
Emily May 't Hoen
Voor nog veel meer foto's: https://www.flickr.com/photos/frankherrman/albums/72157675968132625/with/30697054925/