Gehoord en gezien op zondag 17 juli 2016, Perron 3 in Rosmalen
Muzikale odes aan Jheronimus Bosch
In 1516 werd Jeroen Bosch in de St.Jan in Den Bosch begraven. Waarschijnlijk de grootste schilder die Nederland in de late Middeleeuwen gekend heeft. Ter gelegenheid van zijn sterfdatum werd een liedjesfestival georganiseerd. De liederen zijn geschreven door vooraanstaande Nederlandse liedjesschrijvers en componisten. Ze waren ook allemaal al eerder te horen. De opdracht voor vandaag was: Maak een nieuw arrangement voor vocal group of koor. Daarin slaagden alle deelnemers wel.
Wat meteen opvalt, is dat de meezingende gezelschappen in de zaal plaats nemen. Naast me komt een jong meisje zitten van amper 10 jaar oud. Ze is van Zangschool Brabant Talent. “Meedoen is belangrijker dan winnen” zegt ze. Ik heb ze na afloop niet meer gesproken, maar ik denk dat ze blij naar huis is gegaan. Samen met zo’n 60 medezangers en – zangertjes hebben ze een paar maanden geoefend. De ensembles worden beoordeeld door een driekoppige vakjury; Marion Zwanenberg, Lex Wiersma en Suzanne Matheysen. Het werd uiteindelijk het bekende appels met peren vergelijken, de niveaus van de groepen lagen ver uiteen, evenals de diversiteit in voordracht.
De koren konden kiezen uit twaalf nummers, wat resulteerde in het feit dat een aantal liedjes niet gekozen werd en sommige liederen meerdere keren ten gehore werden gebracht. Dat laatste was trouwens niet vervelend omdat het steeds andere arrangementen betrof en steeds door andere groepen werd uitgevoerd. Ik leef, oorspronkelijk van Kommil Foo en 1 nacht passeerden een aantal keren de revue, prachtige liederen. Ook Doornenkroning werd vaker uitgevoerd.
Het spits werd afgebeten door de Blaerders, gevolgd door Muchoss. Music Academy Glow was de eerste verrassing. Zij zongen Ik leef met verrassende dynamische wendingen. Op dat moment begint ook de prachtige achtergrond in te werken. Op een groot scherm werd delen van schilderijen getoond met bewegende delen daarin. Op dat moment komt ook het besef dat het lastig is, dat het zaallicht maar amper gedimd wordt. Tel daarbij op, dat de zijdeuren open blijven (en je dus mee kunt tellen hoeveel glazen er op dat moment gespoeld worden) en dat er steeds groepen opstaan en bijkomen. Dat maakte het geheel wat rommelig en zorgde ervoor dat ik in plaats van één voorstelling twaalf korte showtjes zag.
All women vervolgde. Zij hadden vooral ook veel aandacht besteed aan “het plaatje”. Visueel dynamisch. Het Rosmalens mannenkoor trad erna op. Een slagwerkpartij via band (met te weinig monitor waarschijnlijk) zorgde ervoor dat het geheel soms ietwat uit fase liep. De Bossche Jankers sloten het programma voor de pauze af. Katinka Polderman, die het origineel schreef, leert ons polyfoon, dus meer dan 1 stem…(!).
Na de pauze treedt Spirit uit Berlicum op. Opvallend goed verstaanbaar voor zo’n grote club. La Orfeon vervolgt en dan komt mijn buurvrouwtje van voor de pauze. Zangschool Brabant Talent blows us away. Ze brengen de goochelaar. Dynamisch erg sterk. Just Us staat als volgende geprogrammeerd. De groep onder de bezielende leiding van dirigent Angelo Smulders staat altijd garant voor close harmony van hoog niveau. Ook vandaag. Ze zijn de eerste groep die individueel versterkt zijn, wat de verstaanbaarheid zeker ten goede komt. Het Engelens kadekoor gaat verder en het programma wordt afgesloten met het Theaterkoor Tot en Met uit Den Bosch.
Dan trekt de jury zich terug. De koren mogen elkaar ook waarderen als een soort vierde jurylid. Dat wordt een strijd tussen twee groepen. Uiteindelijk sleept Brabant Talent een eervolle vermelding uit het vuur. De eerste prijs wordt tenslotte toegekend aan All Women. De jury roemt o.a. de sterke innerlijke beleving van de tekst, de humor en het zijn van een absolute eenheid.
Al met al een aangename middag!
Marty van der Staak
