Gehoord en gezien: Lustrumconcert Men@Work met het programma “5 voor 12”, 20 februari 2016, Kerkhuys te Spanbroek
Een lustrumconcert met onverwachte ontmoeting!
Begin dit jaar meldde Men@Work zich aan bij BALK. Altijd leuk om te zien dat een groep uit de buurt zich aanmeld, dus maar eens even op de link geklikt en hun website bekeken. Op de website stond de naam van de Secretaris van de club: Ron Bleeker. Dat is een naam die ik kende, maar niet één die ik associeerde met zingen. Nog even de foto’s op de website bekeken en toen wist ik het zeker. Dit was de Ron Bleeker waar ik 30 jaar geleden mee in militaire dienst had gezeten!
Op de website stond dat Men@Work 5 jaar bestond en dat ze op 20 februari hun 1e lustrumconcert zouden geven. Samen met een andere dienstmaat die ik 5 jaar geleden weer tegen het lijf liep, besloten we bij Men@Work op bezoek te gaan. Onder een valse naam heb ik kaartjes besteld zodat er geen argwaan bij Ron kon ontstaan.
In het Kerkhuys, een monumentale kerk uit de 12e eeuw en nu in gebruik als cultureel centrum, begon de 12-koppige mannengroep onder leiding van dirigent Frank Hoebe aan het veelzijdige programma. Deels begeleid door piano, deels A Capella, maar altijd voorzien van de nodige koorregie. Het programma werd verrassend geopend vanaf de galerij waarna de groep wandelend naar het podium het tweede nummer bracht.
Zo passeerden onder andere Don’t stop me now, Saturday night at the movies, Some nights, maar ook We all stand together van Paul McCarteny (waarin de King Singers als de zingende kikkers figureerden). Het nummer Mijn houten hart van de Poema’s klonk prima! Dit alles voorzien van lichtbeelden die de muziek visueel ondersteunden. Ter afwisseling brachten twee leden van Men@Work een nummer van de Everly Brothers en één lid zong samen met zijn dochter Mag ik dan bij jou van Claudia de Breij. I get around van de Beach Boys was leuk om naar te kijken, maar rammelde muzikaal. De a-capellanummers lagen de Men@Work duidelijk wat beter. Vooral de toegift Remember me maakte indruk. Maar toen was de avond wel afgelopen....
Daarna op Ron Bleeker afgestapt en het is niet te geloven; hij herkende ons! Zo werd het niet alleen een leuke muzikale avond, maar ook een weerzien van dienstmaten. Ik weet heel zeker dat we elkaar nog wel vaker gaan tegenkomen.
Peter Klut
