Gehoord & gezien: Basic & Full Color, Friends (20-jarig jubileum), zaterdag 21 november 2015, Flint theater, Amersfoort
20 jaar Friends van Basic & Full Color
De uitdaging; een prachtige show neerzetten met een koor bestaande uit 43 leden, een combo van 4 leden en een dirigent, die de groei in 20 jaar laat zien. Bij de lustrumcommissie van Basic & Full Color ging dat niet zonder slag of stoot, maar ja bij welk koor wel?
Het moest een feestje worden met alle vrienden van Basic & Full Color, dus krijgt het concert de titel ‘FRIENDS’. Om meteen duidelijk te maken, dat Basic & Full Color een vermakelijke avond voor ogen heeft spat het koor bij aanvang van het podium af met het nummer Let me entertain you van Robbie Williams. Bij Just give me a reason van Pink staat het kippenvel op mijn armen. Ook een pareltje is The man who can’t be moved.
De timing van de leden van Basic & Full Color is indrukwekkend. Vanuit het niets meteen de goede noot pakken en gelijktijdig inzetten is toch altijd weer een uitdaging voor een koor met zoveel leden. Er is duidelijk veel aandacht aan tekstbeleving en uitstraling besteed en de choreografieën zijn op een enkele na door leden uit het koor bedacht en ingestudeerd. Geen ingewikkelde pasjes, maar functionele opstellingen, die de sfeer van ieder nummer goed tot hun recht laten komen. De kleding voor de pauze is casual en na de pauze zijn de dames in zwarte jurken met felgekleurde pumps gestoken. De heren dragen zwarte broek, wit overhemd en gekleurde stropdas.
Tijdens de show spelen 2 acteurs sketches om een nieuw blok in te luiden. Ze zijn grappig, maar balanceren voor het publiek op het randje bij de sketch over de overleden Herman, wat je merkt aan het twijfelachtige, ongemakkelijke applaus. Met de sketch wordt het nummer Als het vuur gedoofd is ingeluid van Acda & de Munnik.
Vanaf onze plaats in de theaterzaal waren de band en het koor in goede harmonie. We horen echter ook van enkele personen, die aan de andere kant van de zaal zaten, dat de band regelmatig te hard is voor het koor.
Voor aanvang en in de pauze worden de VIP gasten enorm in de watten gelegd met drankjes en heerlijke lekkernijen. Wat een verwennerij zo’n lustrumavond.
Vóór de pauze wordt het blok na een mooie vertolking van Stand my Ground van Within Temptation afgesloten met een André Hazes medley. Op dat moment heeft Basic & Full Color het publiek volledig op haar hand. De lichten van de mobiele telefoons deinen mee met de tranentrekkende nummers en er wordt uit volle borst meegezongen door het publiek. De sfeer in de overvolle De Flint in Amersfoort is de hele avond fantastisch. Het publiek is enthousiast, fluit en het applaus is oprecht en hard.
Na de pauze wordt het programma voortgezet met Some Nights van Fun en ontbreken uiteraard Adéle en Bruno Mars niet. Nederlandstalige nummers staan ook op het programma waaronder een prachtig ingetogen Onbewoonbaar Verklaard en Als het vuur gedoofd is. Het programma wordt afgesloten met Als alle lichten zijn gedoofd van Marco Borsato.
De verdeling van mannen en vrouwenstemmen is mooi in balans bij B&F Color. Het koor heeft echt geluk met een grote en sterke groep bassen en tenoren. Het geheim van het aantal mannen is volgens bas Albert, dat je je buurman gewoon mee moet nemen naar de repetitie.
Alle oud-leden van Basic & Full Color zitten op de eerste 2 rijen in de zaal. Zij worden tot slot op het podium geroepen en zingen met de leden het nummer Aquarius, waarna uiteraard de échte afsluiting door de huidige leden van Basic & Full Color met Paul Michel Tijssen en de band Multi Color is.
Basic & Full Color kan trots zijn op deze mooie show. Op naar de 25 jaar!
Marcelle Immerzeel
