Fem@il - His Master's Choice

Gehoord en gezien: Fem@il, His Master's Choice, zaterdag 26 september, Vrije School, Almere

His Ladies Voices

Vanavond gaan we weer eens naar Almere voor de eerste uitvoering van de show His Master's Choice van Fem@il. Het grote verschil met eerdere shows is dat dirigent Jetse Bremer ditmaal, voor het eerst in 15 jaar, alle nummers zelf uitgekozen heeft.

Zijn keuze is vooral gebaseerd op nummers die hij in opdracht gearrangeerd heeft, maar die zulke mooie melodieën hebben, dat hij ze graag ook zelf wilde doen. De dames van Fem@il hebben zich naar hem geschikt en brengen de nummers met veel overgave en plezier. Jetse praat de show aan elkaar waarbij regelmatig, serieus maar met een gekke bek, de nadruk wordt gelegd op de mooie nummers en de mooie arrangementen.

De dames komen op als gedrilde slaven, alsof Jetse ze helemaal onder de duim heeft, maar gedurende de avond blijkt dat dat toch niet helemaal opgaat. De kleding is overwegend zwart, wit en rood wat elk lid zelf in gevuld heeft naar eigen smaak. Dit levert een over het algemeen zeer leuk effect op tijdens de verschillende opstellingen op het podium.

Het openingsnummer is het bekende It will come in time, dat lekker swingend gebracht wordt en erna voor mij een nostalgisch moment bij het mooie a cappella gezongen How many times.

Wicked world blijft een heerlijk nummer en het wordt lekker met twang gezongen met een leuke choreo. Het nummer Happy wordt met een mooie dynamiek gezongen en hierbij komt voor het eerst het overbekende witte hondje onder de aandacht en het wordt (onder protest van Jetse) centraal op het podium geplaatst met de dames eromheen.

Het leuke is dat er altijd voor mij onbekende nummers voorbij komen die je toch wat doen, zoals het mooie Still here. Mijn favoriete nummer van vanavond is Black horse and the cherry tree met een goede expressie van de dames die zich goed inleven in het nummer. Als afsluiter voor de pauze zingen ze een Carnavalsmedley met opera accenten. De zangeressen die de carnavalsnummers uitbeelden zetten eerst een feestneus (Mien, waar is mijn feestneus) op en doen daarna een bloemetjesketting (Bloemetjesgordijn) om, terwijl de rest tussendoor de melodie van het Slavenkoor van Bizet zingt. Erg leuk gedaan.

Na de pauze beginnen ze met het prachtige Let it go uit de animatiefilm Frozen. Het publiek mocht bij Lately ook meezingen en we oefenden een canonmelodietje, waarmee we het nummer begonnen. De soliste zong uitstekend, al had ik de indruk dat het nummer niet meteen lekker liep (misschien door ons intro?). Na de volgende twee liedjes kondigde Jetse een Frans liedje aan en dat riep voor de tweede keer een protest op van een van de zangeressen, dat ze helemaal klaar was met al die Franse liedjes, maar daar maakte ze niet veel indruk mee op Jetse. Ook dit nummer, Le long de la route, is voor mij onbekend, maar klinkt erg leuk en wordt heel mooi gezongen. Nobody’s wife en het laatste nummer ’t Smidje staan als een huis en sluiten een mooi optreden af.

Fem@il kreeg een verdiende staande ovatie en na als toegift nogmaals de Carnavalsmedley gezongen te hebben was de avond over. We hebben gezellig nog wat nagepraat en gingen blij weer naar huis.

Hans Koelemij

Het hele programma: